میکس و مسترینگ موسیقی فقط در سه حرکت!
آیا میدانستید سایتهایی وجود دارند که به صورت آنلاین میکس و مسترینگ موسیقی انجام میدهند؟
در گفتوگو با دو چهره فعال این عرصه، محاسن و معایب این سایتها را بررسی میکند
میکس و مسترینگ آنلاین
دسترسی به میکس من نیست
گسترش سایتهای آنلاین میکس و مسترینگ و رواج استفاده از آنها میان اهالی موسیقی داخل کشور، بهانهای بود تا سراغ بررسی ابعاد مختلف این پدیده برویم.
الزام حضور؟
بسیاری از خوانندههای ما عادت دارند تا حین مراحل میکس و مسترینگ، خودشان شخصاً بالای سر میکسمَن و پروژه اثرشان حاضر باشند. این حضور در موارد زیادی با بحث و تبادل نظر درباره جزئیات کار همراه است و گاهی منجر به ایجاد تغییرات مختصری میشود.
با وجود چنین سایتهایی تنها کافی است پروژه موسیقی را در پروفایل اختصاصی خود آپلود کنید و پس از شارژ حساب کاربری، عوامل آن سایت وارد پروسه میکس و مسترینگ اثر شما میشوند.
حضور خواننده یا تنظیمکننده در حین میکس
نمیتوان از پیش نظری داد
گفتوگو برای میکس و مسترینگ جذاب تر است
اسم زدن یا نزدن؛ مسأله این است!
اگر این روزها نگاهی به تکآهنگهای موجود در فضای مجازی بیندازید، بسیاری از آنها بدون نام میکسمَن منتشر میشود. همین موضوع برای خیلیها جای سوال شده؛ چون از یکسو طی سالهای اخیر مقوله میکس و مسترینگ در آثار ایرانی بیش از گذشته مطرح شده و از سوی دیگر، برخی فعالان این عرصه خودشان به یک برند تبدیل شدهاند و نامشان میتواند برای یک اثر، مؤثر باشد. البته این اتفاق در حالی رخ میدهد که طی چند وقت اخیر، زمزمههایی در این زمینه به گوش میرسد که برخی فعالان میکس و مسترینگ از طریق این سایتها کار خودشان را انجام میدهند و سپس با نام خودشان یا بدون ذکر نام آن را منتشر میکنند!
شنیدههای غیررسمی
شنیدههای غیررسمی خبرنگار درباره فعالیت چند چهره داخلی با این سایتها و ذکر نام خودشان از آنجا تا حدی باورپذیر میشود که نقطه اشتراک تمامی سایتهای مورد بحث، این است که اگر قطعه قرار است در کشورهای عضو کنوانسیونهای کپیرایت منتشر شود، باید نام سایت هم ذکر شود. ایران عضو قانون بینالمللی کپیرایت نیست و اگر برخی افراد همکاری با این سایتها را به نام خودشان تمام کنند، عجیب نخواهد بود.
ذکر نام میکس من
در مورد ذکر نشدن نام میکسمَن پای کاور تکآهنگها، آرش پاکزاد عقیده دارد: «من خوشحال میشوم که اسمم در کاور یک قطعه باشد اما اگر بخواهیم کمی منطقی نگاه کنیم، کاور یک قطعه جای نوشتن اسم هر کسی که یک کاری انجام داده، نیست و از این بابت، به طراح کاورها حق میدهم. مردم هم به دنبال محصول نهایی هستند و کاورهای آهنگهای خارجی هم برخلاف آثار ایرانی اینهمه جزئیات ندارند. اما خارجیها یک منبع به نام ویکیپدیا دارند و در رسانههای خود عنوان میکنند که دقیقاً چه افرادی برای هر اثر کار کردهاند.»
جالب است بدانیم
محمد فلاحی هم بر این باور است که اگر خود تنظیمکننده یا خواننده کار میکس و مسترینگ را انجام دهند، نیازی به ذکر نام روی کاور نیست :«در مواردی صاحب اثر یا تنظیمکننده خودش کار میکس را انجام میدهد و برای جلوگیری از شلوغشدن کاور به این جزئیات اشاره نمیکنند. البته یک سایت پخش موسیقی هم هست که میگوید در هنگام انتشار آهنگ، نام طراح کاور و میکس و مسترینگ نباید روی کاور باشد و همین موضوع کمکم به یک عادت تبدیل شده است!»
فی چند؟!
اگر در سطح اینترنت نگاهی به این سایتها بیندازید، متوجه میشوید که از کشورهای مختلف هستند و هر کدام، با شرایط و واحد پولی خاصی کار میکنند. اما معمولاً مبنای مراودات مالی آنها بر اساس دلار است. برخی از سایتهای میکس و مسترینگ آنلاین، به چهرههای معروف این عرصه یا استودیوهای مطرح دنیا اختصاص دارند و برای آن افراد یا استودیوها پروژهها را به صورت آنلاین از کشورهای دیگر میگیرند. این سایتها معمولاً کف قیمتشان برای میکس و مسترینگ از 1500 دلار به بالا است. در مواردی هم به دلیل شهرت آن فرد یا استودیو، قیمتی برای کار تعیین نشده و ابتدا آنها باید پروژه شما را تأیید کنند و سپس مباحث مالی مطرح میشود.
نظر محمد فلاحی در مورد سایت های میکس و مسترینگ
درباره این سایتها و همچنین شبکههایی که محلی برای تعامل اهالی موسیقی از نقاط مختلف دنیا است، میگوید: «برخی سایتها مرتبط با استودیوهای سطح دنیا هستند و کار مسترینگ و بعضاً کار میکس انجام میدهند. سایتی که فقط مسترینگ آنلاین انجام میدهد، شعبه آنلاین یک استودیوی معتبر است و قیمت ارزانی ندارد.
هزینه بر حسب دلار
البته سایتهایی هم وجود دارند که محلی برای تعامل همه افراد فعال در موسیقی از اقصینقاط دنیا هستند. مثلاً در چنین سایتهایی پول مسترینگ برحسب آدمهای مختلف از 150 تا 200 دلار و هزینه میکس هم از 150 تا حدود 500 دلار است. در چنین سایتهایی، آدمهای حرفهای و معروف دنیا قیمت ندارند و سایر افراد، حدود قیمت برای کارشان در نظر گرفتهاند.»
در نقطه مقابل
سایتهایی هم هستند که با تعرفهای از 120 یا 150 دلار کار میکس و مسترینگ انجام میدهند. یعنی با قیمت دلار این روزها، چیزی در حدود 650 هزار تومان میشود. در حالی که حداقل تعرفه میکس و مسترینگ در کشور ما بیش از این عدد است. سهولت انتقال وجه از ایران به خارج از کشور و برنامهریزی دقیق و سرعت عمل این سایتها، باعث شده تا در کنار قیمت مناسب، برخی چهرههای جوان در داخل کشور را برای گرایش به سمتشان وسوسه کند.
آرش پاکزاد درباره قیمت پایین بعضی از سایتها به این نکته اشاره میکند:
«اگر یک سایت با قیمت پایین کار میکس و مسترینگ را انجام دهد و شما راضی باشید، من حق ندارم شکایت کنم؛ به دلیل اینکه ممکن است کار بهتر با قیمت پایینتر ارائه کند. اما اگر برعکس باشد، کار من نسبت به آن سایت برتری دارد؛ چون هم قیمت مناسبتری دارم و هم خود خواننده میتواند کنار من بنشیند و درباره کارش بحث کند و نظر بدهد.
دلایل بزای پایین بودن قیمت
محمد فلاحی هم به زمزمهای که درباره برخی از این سایتها مبنی بر فعالیت چهرههای مستعد در پس آنها شنیده میشود اشاره دارد:
این میکسمَن در ادامه میگوید:
نکته بدی هم دارد؟
شاید مهمترین و به عبارتی تنها نکته مثبت همکاری با چنین سایتهایی، این باشد که طبق یک برنامه دقیق، پروژه شما حاضر میشود و شاید در مواردی، پول کمتر هم پرداخت کنید. به زعم آرش پاکزاد، دیدار میکسمَن و صاحب اثر هنگام میکس و مسترینگ، نکته مهمی است که حتی در کار با بهترین سایتهای آنلاین این عرصه هم از آن محروم هستید.
او در این باره میگوید: «وقتی به صورت حضوری با من در ارتباطید، میدانید که دقیقاً چه کسی کار شما را انجام میدهد؛ اما در همکاری با این قبیل سایتها، نمیدانید که با چه کسی طرف حساب هستید. یکی از دوستان گفت که تو فلان قدر پول میگیری اما من میتوانم با هزینه کمتر کارم را به «اَبیرود» بدهم تا مستر کنند.
اَبیرود
صرفاً مقایسه قیمت درست نیست
نکته منفی
اساس موسیقی پاپ
فلاحی ادامه میدهد:
احساس خطر!
اصولاً با ورود نسخه آنلاین یا مدرن هر سرویسی به کشور ما، فعالان سنتی آن احساس خطر میکنند و حتی کمر به نابودی آن اتفاق جدید میبندند! اما گویا این دو چهره فعال این عرصه، نگرانیای از گسترش فعالیت سایتهای میکس و مسترینگ ندارند.
محمد فلاحی در پاسخ به این سؤال
ما که آیا خطری شما و فعالیتهایتان را تهدید خواهد کرد، گفت: «به نظر من هیچ خطری ما را تهدید نمیکند. شخصاً سه تجربه داشتم که بر اساس آنها میگویم رواج استفاده از چنین سایتهایی خطرناک نیست.
استودیوی فرانسوی
احتمالاً موزیسینی باشد که نخواهد با میکسمَنهای ایرانی کار کند و میتواند کارش را به چنین سایتهایی یا اشخاص خارجی بسپارد.
نظر آرش پاکزاد
نمونه مشابه
مبحث آخر گزارش ما هم درباره راهاندازی نمونههای مشابه این سایتها در ایران است. طی یکی دو سال اخیر، سایتها و استارتآپهای متنوعی در ایران با اقبال طیفهای گسترده مخاطبان مواجه شده و هر کدام نیازی از افراد را برآورده کردهاند. با توجه به گسترش موسیقی و ساخت تکآهنگ توسط خوانندهها، بعید نیست که اگر یک سایت یا استارتآپ با موضوع میکس و مسترینگ در ایران راهاندازی شود، به موفقیت دست پیدا کند.
محمد فلاحی در این باره میگوید:
«دو نکته وجود دارد. یکی اینکه تعدد کاری ما خیلی زیاد است. دوم اینکه به نسبت تعداد کم میکسمَنها در جامعه موسیقی، پول زیادی به دست نمیآوریم. من خودم بهشخصه فرصت ندارم پای یک استارتآپ جدید بنشینم و کار بگیرم. در صورتی میتوانم چنین کاری انجام بدهم که چند نفر مانند خودم را پرورش بدهم و آنها را مدیریت کنم. البته این موضوع هم در ایران انجامشدنی نیست.